19 ژانویه 2024 - مطالعه ای که اخیراً به صورت آنلاین در ژورنال  Diabetes Careمنتشر شده است، نشان می دهد که خطر ابتلا به بیماری شریان محیطی (PAD) در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2(T2D)  که دارای سبک زندگی مطلوبی هستند، مستقل از استعداد ژنتیکی برای PAD، کمتر است.

تحقیقات انجام شده بر روی داده هایبیوبانکبریتانیا، که بیش از 13.5 سال را در بر می گیرد، نشان می دهد که پیروی از یک سبک زندگی مطلوب که مشخصه آن ورزش منظم، عدم استعمال دخانیات، مصرف متوسط الکل، رژیم غذایی با کیفیت بالا، خواب کافی و نسبت بهینه ی دور کمر به باسن است، منجر به کاهش قابل توجه خطر بیماری شریان محیطی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، می شود.یک سبک زندگی مطلوب همچنین تا حدی خطر ژنتیکی PAD را کاهش داد.

این مطالعه توسط دکتر Gang Liu و همکارانش از دانشگاه علم و فناوری Huazhong، در ووهان(چین) برای ارزیابی ارتباط بین عوامل سبک زندگی قابل تغییر و بیماری شریان محیطی در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.

محققان اطلاعات 14543 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 را از Biobank انگلستان دریافت و بررسی کردند. نمره ی وزنی سبک زندگی سالم با استفاده از مدت زمان خواب کافی، نسبت بهینه دور کمر به باسن، مصرف متوسط الکل، فعالیت بدنی منظم، رژیم غذایی با کیفیت بالا و غیر سیگاری تعریف شد. آنها به سبک های زندگی نامطلوب، متوسط و مطلوب دسته بندی شدند.

یک امتیاز خطر ژنتیکی (GRS) با استفاده از 19 پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی که قبلاً ارتباط آنها باPAD  تایید شده بود، ایجاد شد. ارتباط بین نمره سبک زندگی و PAD به طور کلی و طبقه بندی شده توسط استعداد ژنتیکی برایPAD ، مدل سازی شد.

بر اساس این مطالعه، محققان یافته های زیر را گزارش کردند:

· تعداد 628 مورد از ابتلا به PAD پس از میانگین 13.5 سال پیگیری ثبت شد.

· یک ارتباط معکوس خطی بین نمره وزنی سبک زندگی و PAD، با HR یا نسبت خطر 0.27 برای سبک زندگی مطلوب در مقایسه با سبک زندگی نامطلوب مشاهده شد.

· اگر همه شرکت کنندگان به یک سبک زندگی مطلوب دست یابند، تخمین زده می شود که 58.3٪ از موارد PAD در این جمعیت به طور بالقوه قابل اجتناب است. علاوه بر این، امتیاز خطر ژنتیکی PAD با افزایش خطر PAD همراه بود(نسبت خطر به ازای هر واحد افزایش SDیاانحراف استاندارد= 1.13).

· یک سبک زندگی مطلوب تا حدی خطر اضافی PAD مرتبط با امتیاز خطر ژنتیکی بالاتر را کاهش داد، البته به عنوان یک تعامل غیر قابل توجه.

· چندین نشانگر زیستی در متابولیسم لیپید، عملکرد کبدی/کلیه و مسیرهای التهاب سیستمیک در مجموع 13.3 درصد از ارتباط بین نمره وزنی سبک زندگی و PAD را توضیح دادند.

محققان نتیجه گرفتند: «سبک زندگی مطلوب با خطر کمتر PAD در میان بیماران مبتلا به T2D، مستقل از استعداد ژنتیکی به PAD مرتبط است».

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/healthy-lifestyle-tied-to-reduced-risk-of-pad-in-genetically-susceptible-type-2-diabetes-patients-study-123029